چهار برج روستایی از توابع شهرستان اسفراین در خراسان شمالی است که تولد نوزادانی نابینا سبب معروفیت آن شده و تا امروز باوجود پایان این رنج دیرینه همچنان تلاش برای پیشگیری از بیماری ادامه دارد.
خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها: روستای چهار برج با داشتن 631 خانوار و دو هزار و چهار نفر جمعیت، بیشترین جمعیت نابینا در خراسان شمالی را به علت یک ژن نهفته به خود اختصاص داده است.
این ژن نهفته با قدمت 300 ساله به دلیل اعتقاد به ازدواج فامیلی بروز کرده است که با تلاش تیم‌های پزشکی برای پیشگیری از نابینایی در حال حاضر 31 نفر از اهالی روستای چهار برج نابینا هستند. تا چند سال گذشته تعداد افراد نابینا بیش از صد نفر بوده است و چنانچه این بیماری ژنتیکی کنترل نمی‌شد امروز شاهد آمار بالایی از این بیماری دیرینه می‌بودیم.
20 سال پیش برای یافتن علت این بیماری در چهار برج چندین گروه از ژاپن، انگلستان و ایران به فعالیت پرداختند که درنهایت ژن این بیماری با تلاش دکتر نور محمد قیاسوند و همکارانش در سال 87 کشف شد. قیاسوند از پزشکان متخصصی بود که چند ماهی از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به این روستا سفر و ضمن تحقیقات پیشنهاد تشکیل یک مرکز تخصصی را برای جلوگیری از افزایش نابینایی ارائه کرد.
وی که مسئول بخش ژنتیک و عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهید بهشتی و عضو هیئت‌علمی دانشگاه میشیگان بود در تحقیقات خود دریافت که مشکل کروموزومی در این منطقه وجود ندارد اما به‌نوعی در منطقه شایع شده بود که به دلیل آب و محیط نوزادان نابینا به دنیا می‌آیند و حتی دام‌ها نیز نابینا هستند.
همین مسئله سبب مهاجرت و معضلات اقتصادی بسیاری در منطقه شده بود و محصولات آن منطقه خریداری نمی‌شد و همچنین باعث بیکاری افراد زیادی در این روستا شده است.
این پزشک متخصص پس از تحقیقات زیاد که با مشکلات بسیاری همراه بود، توانست ژن عامل این بیماری را کشف کند. البته پیش‌ازاین بخشی از یافته‌های این تحقیق در مجلات علمی متعدد به چاپ رسیده و سبب شده بود که دو کشور ژاپن و انگلستان از این تحقیقات استفاده کنند.
از آن زمان با کمک دکتر قیاسوند امکان پیشگیری از این نابینایی با انجام آزمایش تشخیصی (قبل از ازدواج و قبل از تولد) در دانشگاه شهید بهشتی تهران فراهم‌شد، با این امکانات ازدواج‌های پرخطر، پیش از انجام عقد شناسایی و افراد از طریق مشاوره ژنتیک اطلاعات لازم را کسب می‌کنند.
شایعه حیوانات نابینا
پیش از کشف این بیماری و پیشگیری آن، برخی از حیوانات در چهار برج نابینا متولد می‌شدند که برخی از اهالی این روستا عقیده داشتند آلودگی خاک و آب سبب این بیماری شده و یا نابینایی اهالی روستا، روی حیوانات نیز تأثیر گذاشته است.
اما پس از تحقیقات انجام‌شده مشخص شد نابینایی حیوانات ربطی به انسان ندارد چون نابینایی بیماری مشترک بین انسان و حیوان و قابل‌انتقال نیست، بلکه این حیوانات همانند دیگر مناطق به علت‌های مختلف نابینا به دنیا می‌آیند و ازنظر پزشکان این فرضیه کاملاً رد شد.
یکی از اهالی روستای چهار برج در گفتگو با خبرنگار مهر می‌گوید: پیش از انجام تحقیقات توسط تیم پزشکی این بیماری برای برخی از جوانان روستا دغدغه شده بود به‌طوری‌که از ازدواج خودداری می‌کردند.
مجتبی محمدی می‌افزاید: جوانانی که در این روستا تصمیم به ازدواج می‌گرفتند با مشاوره‌هایی که انجام می‌شد، آزمایش تشخیص قبل از تولد را انجام می‌دادند.
پایان چشم‌انتظاری برای تولد نوزاد نابینا
وی می‌گوید: از 10 سال گذشته تا به امروز دیگر شاهد تولد نوزاد نابینا در این روستا نبوده‌ایم و درواقع چشم‌انتظاری برای تولد نوزاد سالم به پایان رسیده اما همچنان اهالی روستا این دغدغه رادارند تا شاید فرزندی نابینا متولد شود.
چشم‌انتظاری برای تولد نوزاد سالم به پایان رسیده اما همچنان اهالی روستا این دغدغه رادارند تا شاید فرزندی نابینا متولد شود.این فرد چهار برجی بیان میکند: به گفته پزشکان این ژن هنوز به‌طور کامل از بین نرفته است چون در بدن مردم روستای چهار برج وجود دارد فقط می‌توان کنترل کرد تا شاهد نوزاد نابینا نباشیم.
یکی دیگر از اهالی روستای چهار برج در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار میکند: پس از کشف علت این بیماری برای پیشگیری از نابینایی آزمایش به‌طور رایگان برای تمام افراد انجام می‌شود اما برخی به دلیل عدم اطلاع‌رسانی گسترده، بعد مسافت و هزینه مسافرت به تهران از انجام به‌موقع آزمایش صرف‌نظر می‌کردند.
صادقی می‌گوید: تا 10 سال گذشته در بعضی مواقع بعد از انجام آزمایش قبل از تولد و مشخص شدن نابینایی جنین و اراده زوجین برای سقط‌جنین مبتلابه علت مشکلات خاصی زوجین موفق به سقط‌جنین نمی‌شدند و درنتیجه علی‌رغم این پیشرفت علمی بازهم شاهد تولد نوزادان نابینا در روستای چهار برج بودیم.
یکی دیگر از اهالی روستای چهار برج می‌گوید: چند سالی از شایعه‌ها و حرف‌وحدیث‌هایی که درباره روستای چهار برج می‌گفتند راحت شده‌ایم و رفت‌وآمدها به روستا و حتی ازدواج‌ها راحت انجام می‌شود.
جهانی اظهار میکند: پیش‌ازاین هیچ‌کسی حاضر نبود با دختر و پسری از روستای چهار برج وصلت کند اما الآن با روستاهای هم‌جوار رفت و آمد داشته و شاهد ازدواج‌های زیادی هستیم.
وی می‌افزاید: تفکر اینکه چهار برج روستایی با آب‌وهوای آلوده است کاملاً برطرف شده، اگر تیم پزشکی به این روستا سفر نمی‌کرد علاوه بر اینکه آمار نابینایی بالا می‌رفت به لحاظ اقتصادی تمام مردم این روستا به فلاکت می‌افتادند چون هیچ‌کسی حاضر به خرید از محصولات ما نبود حتی آب چهار برج را استفاده نمی‌کردند.
نابینایی در «چهار برج» ژنتیکی است
رئیس دانشگاه علوم پزشکی اسفراین در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار میکند: نابینایی در روستای چهار برج ژنتیکی است و با توصیه‌هایی که برای انتخاب همسر و به خصوص در بین فامیل انجام می‌شود طی چند سال گذشته آمار تولد نوزادان نابینا کم شده است.
در حال حاضر مسن‌ترین فرد نابینا در چهار برج 56 ساله که دارای دو فرزند سالم و کم سن ترین 10 ساله است.عباس نیک‌روش می‌گوید: خوشبختانه با مشاوره‌ها و آزمایش ژنتیکی که انجام می‌شود آخرین نوزاد نابینایی که اهل چهار برج بود در سال 86 در تهران متولد شد. پدر و مادر این کودک از اهالی روستای برج هستند.
نیک‌روش می‌افزاید: در حال حاضر مسن‌ترین فرد نابینا در چهار برج 56 ساله، دارای دو فرزند سالم و کم سن ترین 10 ساله است.
وی تصریح میکند: بر اساس تحقیقات، روستای چهار برج تنها منطقه‌ای در ایران است که اهالی آن دارای چنین بیماری بودند و نمونه آن در جای دیگری مشاهده نشده و همین امر سبب معروفیت این روستا در کشور شده است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی اسفراین بیان میکند: اهالی روستای چهار برج از نژاد کرمانج هایی هستند که مهاجرت کرده‌اند. برای بررسی علت این بیماری و یا اینکه اهالی دیگری در خارج از ایران دچار چنین بیماری هستند باید بررسی دقیق‌تر در زادگاه اولیه آنان صورت گیرد.
نیک‌روش می‌گوید: بر اساس گفته‌ها، زادگاه اولیه کرمانج در غرب کشور، آذربایجان غربی یا ترکیه بوده که برای علت این بیماری باید در آن منطقه‌ها جست‌وجو کرد.
وی عنوان میکند: پس از مشاوره ژنتیک و ازدواج چنانچه با آزمایش مشخص شود فردی دارای جنین نابینا است قبل از چهارماهگی مجوز سقط داده می‌شود.
این مسئول درباره شایعه حیوانات نابینا در چهار برج می‌گوید: فرم نابینایی در حیوانات با انسان کاملاً متفاوت است، موضوع نابینایی حیوانات در روستای چهار برج در سال 70 مطرح بود که پس‌ازآن ارتباط آن با انسان رد شد.
تأسیس دانشکده علوم پزشکی اسفراین
رئیس دانشگاه علوم پزشکی اسفراین بابیان اینکه دانشکده علوم پزشکی اسفراین به‌زودی افتتاح می‌شود، می‌گوید: با تأسیس این دانشکده و تجهیز آزمایشگاه ژنتیک، خدماتی همچون مشاوره ژنتیک و شناسایی ناقلان به ساکنان روستای چهار برج داده می‌شود.
نیک‌روش اظهار میکند: با تأسیس این دانشکده می‌توان خدمات ژنتیک را دقیق‌تر ارائه بدهیم به‌طوری‌که با مشاوره، جوانان روستای چهار برج بتوانند ازدواج خویشاوندی داشته باشند.
وی می‌افزاید: پس از تأسیس دانشکده علوم پزشکی اسفراین به‌تدریج علاوه بر اهالی چهار برج به تمام افراد روستاهای مجاور آن نیز آزمایش و مشاوره ارائه خواهد شد.
ارائه خدمات خاص به نابینایان
معاون توان‌بخشی بهزیستی خراسان شمالی هم در گفتگو با خبرنگار مهر درباره خدماتی که به نابینایان روستای چهار برج و تمام نابینایان استان ارائه می‌شود، می‌گوید: نابیناها همانند تمام مددجویان بهزیستی پس از تشکیل کمیسیون پزشکی نسبت به نوع نابینایی که ضعیف و یا شدید باشد از خدمات خاص بهره‌مند می‌شوند.
سارا براتی می‌گوید: بهزیستی به نابینایان برای هزینه درمان، مناسب‌سازی منزل، مناسب‌سازی محل کار، معرفی به بیمارستان، هزینه مدرسه و دانشگاه خدمات ارائه می‌دهد.
محمدرضا حاج یوسف زاده روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ورزشی ایرنا با بیان این مطلب افزود: تمرینات تیم ملی جودوی نابینایان از یکسال پیش آغاز شده و با حمایت رئیس فدراسیون و انجام یک برنامه ریزی منظم، هر ماه اردوهای 12 تا 14 روزه برگزار کرده ایم.
وی با بیان اینکه تاکنون 13 مرحله اردوی آماده سازی برای تیم ملی برگزار شده، گفت: البته در فواصل چند اردو تیم ملی در رقابت های برون مرزی همچون مسابقات قهرمانی آسیا یا جام جهانی شرکت کرده است که نقش دیدارهای تدارکاتی برای جودوکاران داشته است.
حاج یوسف زاده ادامه داد: اردوهای ما سال گذشته با حضور 2 جودو کار در هفت وزن اعزامی آغاز شد و پس از چند مرحله انتخابی یک نفر از هر وزن نفرات اصلی انتخاب شدند. با توجه به اینکه جودوکاران دیگر حریف تمرینی نداشتند، تمرینات به فراخور شرایط به طور مشترک با تیم های ملی جودو جوانان، بزرگسالان توانمند یا تیم نیروهای مسلح پیگیری شده است.
وی هدف از برگزاری اردوهای مشترک با تیم های ملی جودو توانمندان را تمرین با افراد با تجربه عنوان کرد و اظهار داشت: این افراد میادین بیشتری را تجربه کرده و سطح فنی بهتری دارند؛ همچنین این افراد در کمپ های بهتری تمرین کرده و تبادل این تجارب تیم ملی جودو نابینایان را در شرایط بسیار بهتری قرار داده است.
این مربی به برگزاری جام جهانی ترکیه که با حضور 35 کشور برگزار شد، اشاره کرد و افزود: ما توانستیم در بخش تیمی عنوان سومی را کسب کرده و در بخش انفرادی نیز 2 مدال برنز کسب کنیم.
حاج یوسف زاده تعداد اردوهای برگزار شده را رضایت بخش عنوان کرد و گفت: قرار بود آخرین اردوی تیم ملی جودو نابینایان در جمهوری آذربایجان برگزار شود اما با توجه به مشکلات اقتصادی و ارزی این برنامه لغو شد. قرار شد برای جبران این اردو چند اردوی آماده سازی در شهرستان های مختلف برگزار کنیم.
به گفته این مربی، مرحله آخر اردوهای آماده سازی در شهرهای بجنورد، تبریز، اصفهان و مبارکه فولاد شهر برگزار می شود زیرا سبک و مدل جودو در هر استان با سایر استان ها فرق دارد و این تنوع و تفاوت در حریف های تمرینی کمک می کند تا تبادل تکنیکی و تاکتیکی موجب ارتقا سطح فنی بازیکنان تیم ملی شود.
حاج یوسف زاده در خصوص رقبای جودو کاران نابینای ایران گفت:مهم ترین رقبای ما در جاکارتا از کشورهای ازبکستان، کره جنوبی، مغولستان و ژاپن هستند اما با توجه به اینکه کلاس نابینایان همه ساله تغییر می کند و به همین دلیل پیش بینی رقبا سخت است.
وی در مورد شناخت از حریفان تیم ملی افزود: تیم‌های کره جنوبی و ازبکستان از قدرت‌های اصلی این رشته هستند و این 2 کشور در بیشتر مسابقات هم جایگاه اول و دوم را به خود اختصاص می دهند.
به گفته حاج یوسف زاده،کره جنوبی دارای کمپ‌های بین المللی است که بیشتر تیم‌ها با پرداخت هزینه در این کمپ‌ها اردو‌هایی را برگزار می‌کنند که این موضوع امتیاز زیادی را برای کره جنوبی به همراه دارد.
اسامی جودو کاران اعزامی به بازی های پاراآسیایی 2018 جاکارتا به شرح زیر است :
-وزن 60 کیلوگرم: میثم بنی طبا
-وزن 66 کیلوگرم: رضا غلامی
-وزن 73 کیلوگرم: علیرضا خجسته
- وزن 81 کیلوگرم: امید جعفری
-وزن 90 کیلوگرم: وحید نوری
-وزن 100 کیلوگرم: احسان موسی نژاد
-وزن به اضافه 100 کیلوگرم: محمد رضا خیرالله زاده
بازی های پاراآسیایی جاکارتا از 14تا 23 مهرماه با حضور نمایندگان 41 کشور برگزار می شود.
شهادت جمعی از هم استانیهای عزیزمان،
در حادثه تروریستی اهواز را،
به تمام مردم شریف ایران، بالاخص مردم غیور استان خوزستان
تسلیت عرض می نماییم
انجمن نابینایان و کم بینایان نگاه سفید
تهران (پانا) - رئیس سازمان نهضت سوادآموزی اقدامات سازمان را در زمینه اجرایی کردن قانون حمایت از معلولان بیان کرد.
به گزارش روابط عمومی سازمان نهضت سوادآموزی، هفتمین جلسه شورای معاونان و مدیران کل این سازمان تشکیل شد. دستور جلسه این شورا که با حضور علی باقرزاده معاون وزیر و رئیس سازمان، معاونان و مدیران کل سازمان نهضت سوادآموزی تشکیل شد به بررسی نتایج پیگیری مشاوران سازمان از معاونت‌های سوادآموزی سراسر کشور و وظایف سازمان در خصوص بندهای قانون حمایت از معلولان و مصوبه مجلس شورای اسلامی اختصاص یافته بود.
باقرزاده معاون وزیر و رئیس سازمان بعد از استماع گزارش حیدری تفرشی در خصوص تماس مشاوران با معاونان سواد آموزی، ضمن تبریک فرا رسیدن ماه مبارک رمضان بیان کرد: با توجه به نتایج حاصله تقریبا 95 درصد معاونان سوادآموزی کم و بیش از برگزاری گردهمایی اخیر معاونان سوادآموزی و روسای ادارات سوادآموزی در مرکز آموزشی رفاهی شهید سعیدی اعلام رضایت کرده‌اند.
وی در خصوص وظایف سازمان در زمینه اجرایی کردن قانون حمایت از معلولان افزود: سازمان نهضت سوادآموزی به عنوان یک نهاد انقلابی و خدمت رسان اجتماعی اقدامات متنوعی را در ارایه خدمات به معلولان و افراد با نیاز ویژه انجام داده است.
رئیس سازمان نهضت سوادآموزی در خصوص پست‌های مورد اشاره قانون برای بکارگیری معلولان، اعلام کرد: اکنون صد درصد پست‌های تلفنخانه و 50 درصد پست دفتری سازمان به همکاران با نیاز ویژه تخصیص یافته است.
باقرزاده با اشاره به ضرورت مناسب سازی فضای فیزیکی ساختمان برای تسهیل عبور و مرور افراد با نیاز ویژه تاکید کرد: ضروری است در اسرع وقت هماهنگی و برنامه ریزی لازم برای ایجاد یک رمپ برای تسهیل ورود این افراد به منظور بهره مندی آنان از خدمات سازمان نهضت سواد آموزی صورت پذیرد.
وی در انتهای سخنان خود اعلام کرد: البته باید اعلام کرد سازمان نهضت سواد آموزی علاوه بر پیاده سازی بندهای موجود در این مصوبه اقدامات حمایتی متنوعی از قبیل تاکید بر آموزش افراد با نیاز ویژه و معلول و تولید کتاب های ویژه نابینایان برای بهرمندی آنان از خدمات سوادآموزی و تخصیص اعتبارات ویژه برای شناسایی و جذب معلولان جسمی و حرکتی بی سواد یک برنامه ضربتی از سه سال قبل شروع کرده و به دستاوردهای چشمگیری در این زمینه دست یافته است.
ساره جوانمردی و سمیرا ارم از سوی کمیته ملی پارالمپیک به عنوان دو پرچمدار ایران در سومین دوره بازی های پاراآسیایی جاکارتا برگزیده شدند.
به گزارش سایت کمیته ملی پارالمپیک، جوانمردی تنها ورزشکار پارالمپیکی ایران است که برای دومین بار پیاپی در فاصله دو سال مانده به بازی های پارالمپیک موفق به کسب جواز ورودی این بازی ها شده است.
پارا تیرانداز طلایی کشورمان همچنین افتخارات فراوان دیگری در عرصه های بین المللی کسب کرده و به همین منظور پرچمداری کاروان ایران در مراسم افتتاحیه بازیهای پارا آسیایی جاکارتا به وی سپرده شده است.
سمیر ارم که وی هم عضو تیم ملی تیراندازی است، از سوی کمیته ملی پارالمپیک به عنوان پرچمدار ایران در مراسم اختتامیه این بازی ها انتخاب شده است.
ارم در رقابت های قهرمانی جهان که در کره جنوبی برگزار شد موفق شد در ماده تپانچه خفیف بانوان در بخش انفرادی موفق به رکوردشکنی شود. این رکورد تا پیش از این برای مدت 20 سال در اختیار کره ای ها بود.
لازم به ذکر است کمیته ملی پارالمپیک برای نخستین بار دو پرچمدار بانو را برای مراسم های افتتاحیه و اختتامیه بازی های پاراآسیایی معرفی می کند.
سومین دوره بازی های پارا آسیایی از 14 تا 21 مهر ماه در جاکارتای اندونزی برگزار می شود.
فرا رسیدن
میلاد پربرکت
حضرت محمد ( ص )
و همچنین
حضرت امام جعفر صادق ( ص )
بر همه دوستان مبارک
هیئت مدیره انجمن نگاه سفید
انجمن نابینایان و کم بینایان نگاه سفید
به مناسبت فرخنده میلاد رسول مهر محمد مصطفی
و همچنین پرچمدار مذهب تشیع امام صادق علیه السلام
برگزار میکند
شب شعر میلاد مهر و ماه
با حضور شاعران صاحب نام
زمان:
15 آذر 1396 ساعت 17-20
مکان:
سالن کتابخانه عمومی شهید بهشتی شهرستان امیدیه
خداوند انسان را آفرید، آنهم بی هیچ منتی؛ هرچند که آفرینش در همه یکسان نیست و اگر کم و کاستی هست، لطف خدا بوده و مشیتش و من هم اگر چه نابینایم؛ اما برای دیدن چشم دل باید داشت که از هر چشمی بیناتر است. همگان نابیناییمان را یک نقص می دانند در حالیکه ما خود عقیده ای دیگر داریم؛ ما خود آنرا یک نعمت می دانیم، چرا که همین نقص موجب گشته تا ذکر خدا را دائما بر لبان خویش؛ و ایمان به خدا را در قلب خویش داشته باشیم.آری ما نابیناییم اما آنچه که ما را می آزارد ندیدنمان نیست بلکه آن کوردلانی هستند که ما را می آزارند و نادیده مان می گیرند؛ آنگاه که غرورمان را له می کنند، آنگاه که کاخ آرزوهایمان را ویران می کنند، آنگاه که شمع امیدمان را خاموش می کنند، آنگاه که بنده ای را نادیده می انگارند و آنگاه که حتی گوشهایشان را می بندند تا صدای خرد شدن غرورمان را نشنوند و آنگاه که خدا را می بینند و بنده خدا را نادیده می گیرند، می خواهم بدانم دستانشان را بسوی کدام آسمان دراز می کنند تا برای خوشبختی خودشان دعا کنند؟ بسوی کدام قبله نماز می گزارند که ما و دیگران نگزارده ایم؟؟
مدتهاست که گریه امانم را بریده است؛ می خواهم حرف بزنم؛ دلم آنقدرگرفته است، که می خواهم به اندازه هزار قرن گریه کنم، می خواهم نباشم. حس می کنم جایی ازقلبم سوراخ شده است. خسته از تـــو نیستم، خسته ازهیچ کسی نیستم، خسته از دوستی ها و دشمنی ها نیستم، خسته ازاین همه دوری هستم.
فاصله آدمها نسبت بهم آنقدر زیاد شده است، که گویی کسی، کسی را درک نمی کند. کسی صدای " دوستت دارم " های کسی را هم نمی شود، همه روابط به قدر پوسته تخم مرغی، ظریف و ضعیف و شکننده شده است.
صداقت کمتر خریدار دارد، معامله، به زیور و زینت و ظاهر است. صداقت را جوابی جز ناسزاگویی های بی رحمانه هیچ نیست، جای دوست و دشمن عوض شده است، خاطر کسی را که بخواهی، خاطرت را پریشان وخط خطی می کند.
یا باید مثل همه باشی، یا اگر مثل کسی نباشی، لابد مشکلی داری، یا دیوانه ات می پندارند، یا عقب افتاده و بی تمدن.
دلم گرفته است، از خودم؛ از خودم، که می ترسم مثل دیگران باشم.
تنهایی آدمها با تعدادی از اشیا از جنس من یا تو پُـــر نمی شود. جای خالی تنهایی آدمها را کسانی پر می کنند که بفهمندشان.
از دوستی بالاتر، عشق است، و از عشق بالاتر، فهمیدن است. به دوستی کسی نیاز ندارم؛ به عشق کسی نیاز ندارم. نیازمند کسی هستم که مرا بفهمد؛ مرا با همه بدی هایم، مرا با همه دارم ها و ندارم هایم و مرا با همه نقص هایم، مرا آنگونه که هستم بفهمد.
گریه، حتی امان نمی دهد تا .....
بگذریم. حرف بسیار دارم اما من بیشتر با سکوت خو گرفته ام تا حرف،پس سکوت می کنم، اینها که می نگارم ،شرح دلتنگی های من است. نه شرح دلسنگی های دوستان، من هرگز گنجشکی را برای خوردن شکار نکرده ام، می خواهم مثل خودم باشم، نمی خواهم کسی باشم که کسی از من خوشش بیاید و تعریف و تمجید مرا بکند، من به تحسین کسی نیاز ندارم، دلم می خواهد کسی، بودنم را، آنگونه که هستم تحقیر نکند، دوست دارم کسی مرای برای صدای تق تق عصایی که حکم راهنمای مرا دارد سرزنش نکند، دوست دارم مرا حقیر نشمارند و احترامم گذارند، همانگونه که من آنان را ارج می نهم و دوستشان دارم.
بغضی سنگین سینه ام را می فشارد، نای گفتن را از من می گیرد.
آنروزها که نه سنم قد می داد، نه عقلم و نه زورم، ناسزای بسیار شنیدم چراکه تا زور و زبان دست کسی می افتد سعی می کند قدرتش را نشان بدهد. من از همان روزها تا حالا لبخند تحویل این و آن داده ام، هرگز دست به روی کسی دراز نکرده ام.
و حالا می خواهم مثل همان روزها باشم، ساکت و سربراه، نمی خواهم نه زبانم بد کسی را بخواهد، ونه دستم روی کسی بلند شود. کسی را بخاطر آنگونه که هست، تحقیر نمی کنم. حتی اگر مطابق میل و سلیقه و نظر و عقیده ام نیز نباشد؛ چراکه خود زخم خورده تحقیر و ترحمم.
آنچه نمی پذیرم زور است و حرف بی منطق. آزادی تابلویی زیبا نیست که از دیدن آن لذت ببرم؛ آزادی را نه برای خود، نه برای آویزان کردن تابلویش به دیوار زندگی، که برای زیستن مردانه می خواهم.
در تمام این سالها محکومم کردند؛ آنهم به جرم نابینا بودنم؛ و به همین جرم تمام آزادی ها را از من گرفتند و این روزها هوای درونم دلتنگ است، آنچنان دلتنگم که می خوام فقط سکوت کنم... سکوت.... سکوت و بازهم سکوت.
گاهی وقتها سکوت همه چیز است، حرف ها و گفته ها سیاهی یک دفترند، باید از بیرون دادن آنها پرهیز کرد، سکوت، سپیدی درون و حاشیه دفتر است، که نه چشم را می آزارد، نه خاطر کسی را مکدر می کند، دوست خوب کسی است که سپیدیهای دفتر دوستی ات را بخواند، نه آنکه دائم سیاهی هایش را برایت ورق بزند.
هرچیزی اگر در جای خودش نباشد بد است؛ چه سکوت باشد، چه حرف!! گاه ،حرف بد است و گاه سکوت، باید جایش را فهمید و کسی که می فهمد، هم برای روزهای همصحبتی، همدم خوبی است و هم برای روزهای دلتنگی، که فــرو نـپــاشی، که زیرِ دست و پای این و آن لگد مال سوء تفاهم ها نشوی.
جایش را نمی دانم که درست انتخاب کرده ام یا نه! اما همین جا سکوت می کنم، ازهمین نقطه و در پایان همین سطر.
به مناسبت 23 مهرماه؛ روز عصای سفید
تقدیم به همه کم بینایان و نابینایان
( امیر امیری )
